Naszym gościem, którego dziś chcemy Państwu przedstawić, jest nasza studentka Pani Aneta Nogal. Na pewno nie jedna osoba zastanawia się, skąd jest mi znajoma twarz. A no pewnie jest koleżanką z roku, osobą spotkaną również na korytarzach EUH-E i zapewne z filmu prezentujacego nowoczesne Centrum Dydaktyki i Symulacji Medycznej. Pani Aneta już niebawem, w tym roku wejdzie w szeregi pracowników służby zdrowia jako Ratownik Medyczny.
Zapraszamy wszystkich do zapoznania się z wyrażoną opinią Pani Anety Nogal na temat jakości kształcenia w EUH-E.
Dlaczego wybrała Pani studia w Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej?
Kwestia wyboru kierunku studiów dojrzewała we mnie przez dłuższy okres czasu. Pracuje w placówce całodobowej opieki dla osób starszych, przewlekle chorych i niepełnosprawnych, a od ponad dwóch lat kieruje pracą centrum neurorehabilitacji. Na co dzień spotykam się z ludźmi chorymi, potrzebującymi pomocy medycznej. Zrodziła się potrzeba posiadania wiedzy i umiejętności, by móc tym ludziom udzielić pomocy, gdy zajdzie taka konieczność. Stąd wybór padł od razu na Ratownictwo Medyczne. Zawsze z podziwem patrzyłam na pracę kolegów ratowników medycznych. Wybór uczelni był prosty. Po pierwsze rekomendacje znajomych, którzy ukończyli studia na EUH-E. Po drugie możliwość odbycia studiów w trybie weekendowym, co było koniecznym warunkiem, bym mogła studiować i pracować jak dotychczas.
Jak wspomina Pani pierwsze zajęcia w EUH-E?
Rozpoczęłam studia już w trakcie roku akademickiego, w listopadzie, nie znałam jeszcze kolegów z roku i zupełnie nie orientowałam się w topografii Uczelni. Pierwsze zajęcia – Anatomia z dr Adamem Kosińskim. Mam bardzo pozytywnie wspomnienia, choć byłam nieco zagubiona. Sam wykładowca zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie- bardzo kompetentny, zdystansowany i spokojny człowiek, a zarazem w sposób interesujący i bardzo obrazowy wykładał przedmiot, który jest „zmorą” wielu studentów. Kolejne zajęcia – ćwiczenia z mgr Jackiem Klucznikiem- chyba wtedy już poczułam na 100%, że wybór kierunku był słuszny.
Jak ocenia Pani studiowanie w EUH-E?
Bywało różnie, nie zawsze łatwo i zdarzały się sytuacje, które wprowadzały dość poważne zawirowania. Sam fakt, że blisko na połowę czasu trwania studiów przypadł okres pandemii, wcale nie ułatwiał. Zdalne nauczanie było dla nas trudne. Suma summarum studia wniosły dużo ciekawych i pozytywnych doświadczeń.
Jak ocenia Pani nauczycieli akademickich EUH-E?
Nie lubię i staram się nie oceniać nikogo, mogę wyrazić swoje zdanie i spostrzeżenia, bardzo subiektywne. Ogólnie kadra wykładowców bardzo kompetentna, merytorycznie świetnie przygotowana i z bogatym doświadczeniem zawodowym. Oprócz wiedzy stricte książkowej dzielili się z nami cennym doświadczeniem zdobytym w trakcie swej pracy.
Co najbardziej zapadnie Pani w pamięć z czasu studiowania w EUH-E?
Czas studiów będę wspominała z uśmiechem na ustach. Najbardziej będę pamiętała kolegów i koleżanki ze studiów, dzięki nim studiowanie było nie tylko czasem zdobywania wiedzy i umiejętności, ale również okresem spotkań i poznawania nowych osób. Część z tych znajomości przerodziła się w przyjaźnie, więc niezaprzeczalnie wzbogaci moje życie na długo.
Na pewno kilku wykładowców i prowadzących zajęcia praktyczne zostanie w mojej pamięci na długi czas. Mogłabym z pewnością wymienić tu kilka nazwisk, ale byłaby to dość długa lista, a nie chcę nikogo pominąć. Jestem im bardzo wdzięczna za przekazaną wiedzę, doświadczenie, czasem dystans do życia i do tej pracy. Nie sposób w tym momencie nie wspomnieć o zaszczepieniu w nas konieczności posiadania pokory i chęci ciągłego doskonalenia swoich umiejętności i zdobywania wiedzy, co jest również niezwykle ważne w tym zawodzie. Praca Ratownika Medycznego to nie tylko prestiż, ale przede wszystkim ogromna odpowiedzialność za zdrowie i życie innych ludzi.
Czy uważa Pani swój wybór kierunku ratownictwo medyczne za słuszny?
Niezaprzeczalnie tak. Ratownik medyczny to zawód bardzo potrzebny i pożądany, choć w obecnej sytuacji i w naszym społeczeństwie często dość mocno niedoceniany. Uważam, że pomimo dużej autonomii jaką się charakteryzuje, wymaga dużo wiedzy, odpowiedzialności, rozwagi i wspomnianej wcześniej pokory. Mam nadzieję, że sprostam tym wymaganiom.
